- သေခြင်းမှ ထမြောက်တော်မူသောသူထံမှ၊

^၅ ကောင်း ကင် တ မန် က လည်း၊ ကြောက် ရွံ့ ခြင်း မ ရှိ ကြ နှင့်။ လက် ဝါး ကပ် တိုင် မှာ သတ် သော ယေ ရှု ကို သင် တို့ ရှာ ကြ သည် ကို ငါ သိ ၏။ ^၆ ဤ အ ရပ် ၌ မ ရှိ။ မိန့် တော် မူ သည် အ တိုင်း ထ မြောက် တော် မူ ပြီ။ လာ ကြ၊ သ ခင် လျောင်း တော် မူ ရာ အ ရပ် ကို ကြည့် ကြ လော့။ ^၇ အ လျင် အ မြန် ပြန် သွား ၍ သေ ခြင်း မှ ထ မြောက် တော် မူ ကြောင်း ကို တ ပည့် တော် တို့ အား ပြော ကြ လော့။ သင် တို့ ရှေ့ ဂါ လိ လဲ ပြည် သို့ ကြွ တော် မူ မည်။ ထို ပြည် ၌ သင် တို့ သည် ကိုယ် တော် ကို တွေ့ မြင် ရ ကြ လိမ့် မည်၊ ငါ ပြော ပြီ ဟု ထို မိန်း မ တို့ အား ကောင်း ကင် တ မန် ဆို ၏။ ^၈ ထို မိန်း မ တို့ သည် လည်း ကြောက် ရွံ့ သ ဖြင့် ၎င်း၊ အ လွန် ဝမ်း မြောက် သ ဖြင့် ၎င်း၊ သင်္ချိုင်း တော် မှ အ လျင် အ မြန် သွား ၍ တ ပည့် တော် တို့ အား ထို သိ တင်း စ ကား ကို ကြား ပြော ခြင်း ငှါ ပြေး ကြ ၏။ ^၉ လမ်း မှာ သွား ကြ စဉ် ယေ ရှု သည် ကြို ဆို တော် မူ ၍၊ သင် တို့ အား မင်္ဂ လာ ဖြစ် စေ သ တည်း ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ထို မိန်း မ တို့ သည် ချဉ်း ကပ် ၍ ခြေ တော် ကို ဘက် ယမ်း လျက် ပြပ် ဝပ် ကိုး ကွယ် ကြ ၏။

^၁၀ ယေ ရှု က လည်း ကြောက် ရွံ့ ခြင်း မ ရှိ ကြ နှင့်။ သွား ကြ လော့။ ငါ့ ညီ တို့ သည် ဂါ လိ လဲ ပြည် သို့ သွား စေ ခြင်း ငှါ ဤ သိ တင်း စ ကား ကို ကြား ပြော ကြ လော့။ ထို ပြည် ၌ သူ တို့ သည် ငါ့ ကို တွေ့ မြင် ရ ကြ လိမ့် မည် ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၁၃ ထို မှ တ ပါး၊ တ ပည့် တော် နှစ် ယောက် တို့ သည် ယေ ရု ရှ လင် မြို့ နှင့် ခ ရီး လေး တိုင် ကွာ သော ဧ မောက် အ မည် ရှိ သော ရွာ သို့ ထို နေ့ ၌ သွား ကြ စဉ် တွင်၊ ^၁၄ ဖြစ် ခဲ့ ပြီး သော အ ကြောင်း အ ရာ အ လုံး စုံ တို့ ကို အ ချင်း ချင်း ဆွေး နွှေး ပြော ဆို ကြ ၏။ ^၁၅ ထို သို့ ဆွေး နွှေး ပြော ဆို ကြ စဉ် တွင်၊ ယေ ရှု သည် ချဉ်း ကပ် ၍ သူ တို့ နှင့် အ တူ ကြွ တော် မူ ၏။ ^၁၆ ထို သူ တို့ သည် မျက် စိ ချုပ် လျက် ရှိ ၍၊ ကိုယ် တော် ဖြစ် သည် ကို မ သိ ကြ။
^၁၇ ကိုယ် တော် က လည်း၊ သင် တို့ သည် ခ ရီး သွား လျက် အ ချင်း ချင်း ဆွေး နွှေး သော စ ကား ကား၊ အ ဘယ် သို့ သော စ ကား နည်း။ အ ဘယ် ကြောင့် မျက် နှာ ညှိုး ငယ် ကြ သ နည်း ဟု မေး တော် မူ လျှင်၊ ^၁၈ သူ တို့ တွင် က လော ဖ အ မည် ရှိ သော သူ က၊ သင် သည် ယေ ရု ရှ လင် မြို့ ၌ ဧည့် သည် ဖြစ် လျက် သာ ယ ခု အ ခါ ထို မြို့ ၌ ဖြစ် ခဲ့ ပြီး သော အ ကြောင်း အ ရာ တို့ ကို မ သိ သ လော ဟု ပြော ဆို ၏။

^၁၉ ကိုယ် တော် က လည်း၊ အ ဘယ် အ ကြောင်း အ ရာ နည်း ဟု မေး တော် မူ လျှင်၊ ထို သူ တို့ က၊ နာ ဇ ရက် မြို့ သား ယေ ရှု ၏ အ ကြောင်း အ ရာ ပေ တည်း။ ထို သူ သည် ဘု ရား သ ခင် ရှေ့၊ လူ အ ပေါင်း တို့ ရှေ့ မှာ၊ နှုတ် သတ္တိ၊ လက် သတ္တိ နှင့် ပြည့် စုံ သော ပ ရော ဖက် ဖြစ် ၏။ ^၂၀ ထို သူ ကို ယဇ် ပု ရော ဟိတ် အ ကြီး နှင့် ငါ တို့ မင်း များ သည် အ သေ သတ် ခြင်း ကို ခံ စေ ခြင်း ငှါ အပ် နှံ ၍ လက် ဝါး ကပ် တိုင် မှာ ကွပ် မျက် ကြ ပြီ။   

^၂၁ ထို သူ သည် ဣ သ ရေ လ အ မျိုး ကို ရွေး နှုတ် အံ့ သော သူ ဖြစ် သည် ဟု ငါ တို့ သည် အ ထက် က မြော် လင့် ကြ ပြီ။ ထို မျှ မ က ဤ အ ကြောင်း အ ရာ ဖြစ် ၍ ယ ခု သုံး ရက် ရှိ ပြီ။ ^၂၂ ငါ တို့ ၏ အ ပေါင်း အ ဘော် မိန်း မ အ ချို့ တို့ သည် လည်း သင်္ချိုင်း တော် သို့ စော စော သွား ၍၊ ^၂၃ အ လောင်း တော် ကို မ တွေ့ လျှင်၊ သ ခင် ယေ ရှု သည် အ သက် ရှင် တော် မူ သည် ဟု ပြော သော ကောင်း ကင် တ မန် ထင် ရှား ရာ ရူ ပါ ရုံ ကို မိ မိ တို့ မြင် ကြောင်း ကို ပြန် လာ ၍ ပြော ဆို သ ဖြင့်၊ ငါ တို့ သည် မိန်း မော တွေ ဝေ ခြင်း ရှိ ကြ ၏။ ^၂၄ ထို အ ခါ ငါ တို့ တွင် အ ချို့ သော သူ တို့ သည် သင်္ချိုင်း တော် သို့ သွား ၍ မိန်း မ တို့ ပြော ဆို သည် အ တိုင်း တွေ့ သော် လည်း၊ ကိုယ် တော် ကို မ မြင် ရ ဟု ပြော ဆို ကြ ၏။   ^၂၅ ကိုယ် တော် က လည်း၊ ပ ရော ဖက် ဟော ပြော သော စ ကား များ ကို ယုံ နိုင် အောင် ဉာဏ် မ ရှိ၊ စိတ် ခိုင် မာ သော သူ တို့၊ ^၂၆ ခ ရစ် တော် သည် ဤ သို့ ပင် အ သေ ခံ ၍ မိ မိ ဘုန်း စည်း စိမ် တော် ကို ဝင် စား ရ မည် မ ဟုတ် လော ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၂၇ ထို အ ခါ မော ရှေ ၏ ကျမ်း စာ မှ စ ၍ ပ ရော ဖက် တို့ ၏ ကျမ်း စာ များ ၌ ကိုယ် တော် ကို ရည် မှတ် ၍ ရေး ထား သ မျှ သော ကျမ်း စာ ချက် အ နက် ကို ရှင်း လင်း စွာ ဘော် ပြ တော် မူ ၏။

^၂၈ ထို တ ပည့် တော် တို့ သည် သွား သော ရွာ အ နီး သို့ ရောက် သော အ ခါ၊ ကိုယ် တော် သည် ထို ရွာ ကို လွန် ၍ သွား အံ့ သော အ ခြင်း အ ရာ ကို ပြ တော် မူ လျှင်၊ ^၂၉ ထို သူ တို့ က အ ကျွန်ုပ် တို့ နှင့် အ တူ ဝင် ၍ နေ ပါ။ ည ဦး ယံ အ ချိန် ရှိ ပြီ။ မိုဃ်း လည်း ချုပ် ပါ သည် ဟူ ၍ ကိုယ် တော် ကို ကျပ် ကျပ် သွေး ဆောင် ကြ ၏။ ထို ကြောင့် သူ တို့ နှင့် အ တူ နေ ခြင်း ငှါ ဝင် တော် မူ ၏။

^၃၀ စား ပွဲ ၌ သူ တို့ နှင့် အ တူ လျောင်း တော် မူ စဉ်၊ မုန့် ကို ယူ ၍ ကျေး ဇူး တော် ကို ချီး မွမ်း ပြီး မှ မုန့် ကို ဖဲ့ ၍ သူ တို့ အား ပေး တော် မူ သည် တွင်၊ ^၃၁ သူ တို့ သည် မျက် စိ ပွင့် လင်း ၍ ကိုယ် တော် ဖြစ် သည် ကို သိ ကြ ၏။ ထို အ ခါ ကိုယ် တော် သည် ကွယ် တော် မူ ၏။ ^၃၂ တ ပည့် တော် တို့ က လည်း၊ လမ်း ခ ရီး ၌ ငါ တို့ နှင့် ဟော ပြော ၍ ကျမ်း စာ အ နက် ကို ဖွင့် ပြ တော် မူ သော အ ခါ၊ ငါ တို့ စိတ် နှ လုံး သည် ယို ဖိတ် မ တတ် ဖြစ် သည် မ ဟုတ် လော ဟု အ ချင်း ချင်း ပြော ဆို ကြ ၏။

^၃၃ ထို တ ပည့် တော် နှစ် ယောက် တို့ သည် ချက် ခြင်း ထ ၍ ယေ ရု ရှ လင် မြို့ သို့ ပြန် ပြီး မှ၊ တ ကျိပ် တ ပါး သော သူ တို့ သည် အ ပေါင်း အ ဘော် တို့ နှင့် အ တူ စု ဝေး လျက် ရှိ သည် ကို တွေ့ ကြ ၏။ ^၃၄ စု ဝေး သော သူ တို့ က လည်း၊ သ ခင် ဘု ရား သည် အ မှန် ထ မြောက် တော် မူ ပြီ။ ရှိ မုန် အား ကိုယ် ကို ပြ တော် မူ ပြီ ဟု ပြော ဆို လျှင်၊ ^၃၅ ထို တ ပည့် တော် နှစ် ယောက် တို့ သည် လမ်း ၌ ဖြစ် သော အ ကြောင်း အ ရာ ကို ၎င်း၊ မုန့် ကို ဖဲ့ စဉ် တွင် ထင် ရှား တော် မူ ကြောင်း ကို ၎င်း၊ ပြန် ကြား ကြ ၏။

Luping Huang မှ ဂျာမန်ဘာသာဖြင့် တရားဒေသနာတစ်ခု