ငွေနှင့်ဆက်ဆံရာတွင်၊

ကိုယ် တော် သည် ဆက် ၍ ဟော ပြော သွန် သင် တော် မူ ရာ ၌ “ကျမ်း ပြု ဆ ရာ တို့ ကို သ တိ ထား ကြ လော့။ သူ တို့ သည် ဝတ် လုံ ကို ဝတ် ၍ သွား လာ ခြင်း ကို လည်း ကောင်း၊ ဈေး အ ရပ် ၌ နှုတ် ဆက် ခံ ရ ခြင်း ကို လည်း ကောင်း၊ ^၃၉ ဝတ် ပြု စည်း ဝေး ကျောင်း * များ ၌ အ ထူး ထိုင် ခုံ များ ကို လည်း ကောင်း၊ စား သောက် ပွဲ များ ၌ အ ထူး နေ ရာ များ ကို လည်း ကောင်း နှစ် သက် ကြ ၏။ ^၄၀ သူ တို့ သည် မု ဆိုး မ တို့ ၏ အိမ် ကို မ တ ရား သိမ်း ယူ ပြီး ဟန် ပြ ၍ ရှည် လျား စွာ ဆု တောင်း တတ် ကြ ၏။ သူ တို့ သည် ပို ၍ ကြီး လေး သော ပြစ် ဒဏ် စီ ရင် ခြင်း ကို ခံ ရ ကြ လိမ့် မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။  ^၄၁ ထို့ နောက် ကိုယ် တော် သည် * အ လှူ ခံ သေတ္တာ ဘက် သို့ မျက် နှာ မူ လျက် ထိုင် တော် မူ ၍ လူ တို့ သည် ကြေး ဒင်္ဂါး ကို အ လှူ ခံ သေတ္တာ ထဲ သို့ ထည့် နေ ကြ ပုံ ကို ကြည့် ရှု တော် မူ ၏။ ချမ်း သာ သော သူ များ စွာ တို့ သည် အ မြောက် အ မြား ထည့် ကြ ၏။ ^၄၂ ထို စဉ် ဆင်း ရဲ သော မု ဆိုး မ တစ် ဦး သည် လာ ၍ ကွတ် ရန် တေး * တစ် ပြား နှင့် ညီ သော လတ္တာ * နှစ် ပြား ကို ထည့် လေ ၏။ ^၄၃ ထို အ ခါ ကိုယ် တော် သည် တ ပည့် တော် တို့ ကို ခေါ် ၍ “သင် တို့ အား ငါ အ မှန် ဆို သည် ကား ဤ ဆင်း ရဲ သော မု ဆိုး မ သည် အ လှူ ခံ သေတ္တာ ထဲ သို့ ထည့် သော သူ အား လုံး ထက် ပို ၍ ထည့် လေ ပြီ။ ^၄၄ အ ကြောင်း မူ ကား သူ တို့ အား လုံး သည် မိ မိ တို့ ၏ ကြွယ် ဝ ပြည့် စုံ မှု ထဲ မှ ထည့် ကြ ၏။ ဤ မု ဆိုး မ မူ ကား မိ မိ ၏ ဆင်း ရဲ ချို့ တဲ့ မှု ထဲ မှ သူ ၌ ရှိ သ မျှ သော အ ရာ အား လုံး၊ သူ ၏ အ သက် မွေး စ ရာ အား လုံး ကို ထည့် လေ ပြီ” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၂၂ ထို့ နောက် ထို ဆင်း ရဲ သား သည် သေ လွန် သွား ရာ ကောင်း ကင် တ မန် တို့ သည် သူ့ ကို အာ ဗြ ဟံ ၏ ရင် ခွင် ထဲ သို့ ခေါ် ဆောင် သွား ကြ ၏။ သူ ဌေး သည် လည်း သေ လွန် သ ဖြင့် သင်္ဂြိုဟ် ခြင်း ကို ခံ ရ ၏။ ^၂၃ သူ သည် မ ရ ဏာ နိုင် ငံ တွင် ဝေ ဒ နာ ခံ စား ရ လျက် ‌မျှော် ကြည့် သော အ ခါ အာ ဗြ ဟံ နှင့် သူ ၏ ရင် ခွင် ထဲ ၌ ရှိ သော လာ ဇ ရု တို့ ကို အ ဝေး မှ မြင် ရ လေ ၏။ ^၂၄ ထို အ ခါ သူ က ‘အ ဖ အာ ဗြ ဟံ၊ အ ကျွန်ုပ် ကို သ နား ပါ။ အ ကျွန်ုပ် သည် ဤ မီး လျှံ ထဲ တွင် ဝေ ဒ နာ ပြင်း စွာ ခံ စား နေ ရ သော ကြောင့် လာ ဇ ရု သည် သူ ၏ လက် ဖျား ကို ရေ ၌ နှစ် ၍ အ ကျွန်ုပ် ၏ လျှာ ကို အေး စေ ဖို့ ရန် သူ့ ကို စေ လွှတ် ပေး ပါ’ ဟု အော် ဟစ် ပြော ဆို လေ ၏။

^၂၅ သို့ သော် အာ ဗြ ဟံ က ‘ငါ့ သား၊ သင် သည် အ သက် ရှင် စဉ် အ ခါ မိ မိ အ တွက် ကောင်း သော အ ရာ များ ကို ရ ရှိ ခဲ့ ၍ လာ ဇ ရု သည် မ ကောင်း သော အ ရာ များ ကို ရ ရှိ ခဲ့ ကြောင်း သ တိ ရ လော့။ ယ ခု မူ ကား သူ သည် ဤ နေ ရာ တွင် နှစ် သိမ့် ခြင်း ကို ခံ စား ရ ၍ သင် သည် ဝေ ဒ နာ ပြင်း စွာ ခံ စား နေ ရ ၏။ ^၂၆ ထို မျှ မ က သင် တို့ နှင့် ငါ တို့ ကြား တွင် အ လွန် နက် သော ချောက် ကြီး ရှိ သ ဖြင့် ဤ နေ ရာ မှ သင် တို့ ထံ သို့ လည်း ကောင်း၊ သင် တို့ နေ ရာ မှ ငါ တို့ ထံ သို့ လည်း ကောင်း ကူး လို သော် လည်း မ ကူး နိုင် ကြ’ ဟု ပြန် ပြော လေ ၏။

^၂၇ သူ ဌေး က လည်း ‘အ ဖ၊ သို့ ဖြစ် လျှင် လာ ဇ ရု ကို အ ကျွန်ုပ် အ ဖေ ၏ အိမ် သို့ စေ လွှတ် ပေး ပါ ရန် အ ကျွန်ုပ် တောင်း ပန် ပါ ၏။ ^၂၈ အ ကြောင်း မူ ကား အ ကျွန်ုပ် ၌ ညီ အစ် ကို ငါး ဦး ရှိ ပါ ၏။ သူ တို့ သည် ဝေ ဒ နာ ခံ ရာ ဤ အ ရပ် သို့ မ ရောက် မည့် အ ကြောင်း သူ တို့ အား သွား ၍ သ တိ ပေး စေ လို ပါ ၏’ ဟု လျှောက် လေ ၏။ ^၂၉ သို့ သော် အာ ဗြ ဟံ က ‘သူ တို့ ၌ မော ရှေ နှင့် ပ ရော ဖက် များ ရှိ ကြ ၏။ ထို သူ တို့ ၏ စ ကား ကို သူ တို့ နား ထောင် ကြ ပါ စေ’ ဟု ဆို ၏။

^၃၀ သူ ဌေး က လည်း ‘အ ဖ အာ ဗြ ဟံ၊ ထို သို့ မ ဟုတ် ပါ။ သေ သော သူ တို့ ထဲ မှ တစ် စုံ တစ် ယောက် သည် သူ တို့ ထံ သို့ သွား လျှင် သူ တို့ နောင် တ ရ ကြ ပါ လိမ့် မည်’ ဟု ဆို ၏။ ^၃၁ သို သော် အာ ဗြ ဟံ က ‘သူ တို့ သည် မော ရှေ နှင့် ပ ရော ဖက် တို့ ၏ စ ကား ကို နား မ ထောင် လျှင် တစ် စုံ တစ် ယောက် သည် သေ သော သူ တို့ ထဲ မှ ထ မြောက် လျှင် လည်း သူ တို့ ယုံ ကြည် ကြ လိမ့် မည် မ ဟုတ်’ ဟု ဆို လေ ၏” ဟူ ၍ မိန့် တော် မူ ၏။