မဿဲ ၁၈:၂၀ (Mt 18,20): အ ကြောင်း မူ ကား၊ အ ကြင် အ ရပ် ၌ လူ နှစ် ဦး သုံး ဦး တို့ သည် ငါ ၏ နာ မ ကို ထောက် ၍ စည်း ဝေး ကြ ၏။ ထို အ ရပ် ၌ သူ တို့ အ လယ် မှာ ငါ ရှိ သည် ဟု မိန့် တော် မူ ၏။
ဤသည်မှာ ပြင်သစ်ဘာသာဖြင့် တရားဒေသနာဖြစ်သည်။
********
မဿဲ ၂၈:၁-၁၀ (Mt. 28,1-10): ၁ ဥ ပုသ် နေ့ လွန် ၍ ခု နစ် ရက် တွင် ပ ဌ မ နေ့ ရက် မိုဃ်း လင်း အံ့ ဆဲ ဆဲ အ ချိန် ၌၊ မာ ဂ ဒ လ မာ ရိ နှင့် အ ခြား သော မာ ရိ သည် သင်္ချိုင်း တော် ကို အ ကြည့် အ ရှု သွား ကြ ၏။ ၂ ထို အ ခါ မြေ ကြီး သည် ပြင်း စွာ လှုပ် လေ ၏။ အ ကြောင်း မူ ကား၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ကောင်း ကင် တ မန် သည် ကောင်း ကင် ဘုံ မှ ဆင်း လာ ၍၊ တွင်း ဝ ၌ ပိတ် သော ကျောက် ကို လှိမ့် လှန် ပြီး လျှင်၊ ထို ကျောက် ပေါ် မှာ ထိုင် နေ ၏။ ၃ သူ ၏ မျက် နှာ သည် လျှပ် စစ် ကဲ့ သို့ ထင် ၏။ အ ဝတ် သည် လည်း မိုဃ်း ပွင့် ကဲ့ သို့ ဖြူ ၏။ ၄ လူ စောင့် တို့ သည် ကောင်း ကင် တ မန် ကို ကြောက် ရွံ့ သ ဖြင့် တုန် လှုပ် ၍ သေ မ တတ် ဖြစ် ကြ ၏။
၅ ကောင်း ကင် တ မန် က လည်း၊ ကြောက် ရွံ့ ခြင်း မ ရှိ ကြ နှင့်။ လက် ဝါး ကပ် တိုင် မှာ သတ် သော ယေ ရှု ကို သင် တို့ ရှာ ကြ သည် ကို ငါ သိ ၏။ ၆ ဤ အ ရပ် ၌ မ ရှိ။ မိန့် တော် မူ သည် အ တိုင်း ထ မြောက် တော် မူ ပြီ။ လာ ကြ၊ သ ခင် လျောင်း တော် မူ ရာ အ ရပ် ကို ကြည့် ကြ လော့။ ၇ အ လျင် အ မြန် ပြန် သွား ၍ သေ ခြင်း မှ ထ မြောက် တော် မူ ကြောင်း ကို တ ပည့် တော် တို့ အား ပြော ကြ လော့။ သင် တို့ ရှေ့ ဂါ လိ လဲ ပြည် သို့ ကြွ တော် မူ မည်။ ထို ပြည် ၌ သင် တို့ သည် ကိုယ် တော် ကို တွေ့ မြင် ရ ကြ လိမ့် မည်၊ ငါ ပြော ပြီ ဟု ထို မိန်း မ တို့ အား ကောင်း ကင် တ မန် ဆို ၏။ ၈ ထို မိန်း မ တို့ သည် လည်း ကြောက် ရွံ့ သ ဖြင့် ၎င်း၊ အ လွန် ဝမ်း မြောက် သ ဖြင့် ၎င်း၊ သင်္ချိုင်း တော် မှ အ လျင် အ မြန် သွား ၍ တ ပည့် တော် တို့ အား ထို သိ တင်း စ ကား ကို ကြား ပြော ခြင်း ငှါ ပြေး ကြ ၏။ ၉ လမ်း မှာ သွား ကြ စဉ် ယေ ရှု သည် ကြို ဆို တော် မူ ၍၊ သင် တို့ အား မင်္ဂ လာ ဖြစ် စေ သ တည်း ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ထို မိန်း မ တို့ သည် ချဉ်း ကပ် ၍ ခြေ တော် ကို ဘက် ယမ်း လျက် ပြပ် ဝပ် ကိုး ကွယ် ကြ ၏။
၁၀ ယေ ရှု က လည်း ကြောက် ရွံ့ ခြင်း မ ရှိ ကြ နှင့်။ သွား ကြ လော့။ ငါ့ ညီ တို့ သည် ဂါ လိ လဲ ပြည် သို့ သွား စေ ခြင်း ငှါ ဤ သိ တင်း စ ကား ကို ကြား ပြော ကြ လော့။ ထို ပြည် ၌ သူ တို့ သည် ငါ့ ကို တွေ့ မြင် ရ ကြ လိမ့် မည် ဟု မိန့် တော် မူ ၏။
ဤသည်မှာ ပြင်သစ်ဘာသာဖြင့် တရားဒေသနာဖြစ်သည်။
ယော ၂၁:၁-၁၄ (J 21,1-14): ၁ ထို့ နောက် ယေ ရှု သည် တိ ဗေ ရိ ပင် လယ် နား တွင် တ ပည့် တော် တို့ အား နောက် တစ် ဖန် ကိုယ် ထင် ရှား ပြ တော် မူ ၏။ ထင် ရှား ပြ တော် မူ ပုံ ကား ဤ သို့ ဖြစ် ၏။ ၂ ရှိ မုန် ပေ တ ရု နှင့် ဒိ ဒု မု * ဟု ခေါ် သည့် သော မ၊ ဂါ လိ လဲ နယ် ကာ န မြို့ သား နာ သ နေ လ၊ ဇေ ဗေ ဒဲ ၏ သား တို့ နှင့် အ ခြား တ ပည့် တော် နှစ် ပါး တို့ သည် အ တူ ရှိ နေ ကြ စဉ်၊ ၃ ရှိ မုန် ပေ တ ရု က “အ ကျွန်ုပ် ငါး သွား ဖမ်း မည်” ဟု ဆို ၏။ ထို သူ တို့ က “အ ကျွန်ုပ် တို့ လည်း သင် နှင့် အ တူ လိုက် မည်” ဟု ဆို လျက် ထွက် သွား ၍ လှေ ပေါ် သို့ တက် ကြ ၏။ သို့ သော် ထို ည တွင် မည် သည့် အ ရာ ကို မျှ မ ရ ကြ ချေ။ ၄ မိုး လင်း ချိန် ရောက် သော အ ခါ ယေ ရှု သည် ကမ်း စပ် တွင် ရပ် နေ တော် မူ ၏။ သို့ ရာ တွင် တ ပည့် တော် တို့ သည် ယေ ရှု ဖြစ် ကြောင်း ကို မ သိ ကြ။ ၅ ထို အ ခါ ယေ ရှု က “ချစ် သား တို့၊ သား ငါး တစ် စုံ တစ် ရာ ရှိ သ လော” ဟု သူ တို့ အား မေး တော် မူ လျှင် သူ တို့ က “မ ရှိ ပါ” ဟု ပြန် ပြော ကြ ၏။ ၆ ကိုယ် တော် က လည်း “လှေ ၏ ယာ ဘက် တွင် ပိုက် ကွန် ကို ပစ် ချ ကြ လော့။ ထို သို့ ပြု လျှင် ရ ကြ လိမ့် မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ထို့ ကြောင့် သူ တို့ သည် ပိုက် ကွန် ကို ပစ် ချ ကြ ရာ ငါး များ စွာ မိ သ ဖြင့် ပိုက် ကွန် ကို ဆွဲ တင် ၍ မ ရ နိုင် ကြ တော့ ပေ။ ၇ ထို အ ခါ ယေ ရှု ချစ် တော် မူ သော တ ပည့် တော် က ပေ တ ရု အား “သ ခင် ဘု ရား ပေ တည်း” ဟု ဆို လေ ၏။ ရှိ မုန် ပေ တ ရု သည် သ ခင် ဘု ရား ဖြစ် ကြောင်း ကြား သော အ ခါ အ ဝတ် ချွတ် ထား သည် ဖြစ် ၍ အ ပေါ် အ ဝတ် ကို ခါး ၌ စည်း ပြီး လျှင် ပင် လယ် ထဲ သို့ ခုန် ဆင်း လေ ၏။ ၈ အ ခြား တ ပည့် တော် တို့ မူ ကား ကမ်း နှင့် မ ဝေး လှ ဘဲ ကိုက် တစ် ရာ * ခန့် သာ ကွာ သည့် နေ ရာ ၌ ရှိ ကြ သော ကြောင့် ငါး နှင့် ပြည့် နေ သော ပိုက် ကွန် ကို ဆွဲ လျက် လှေ ငယ် ဖြင့် လာ ကြ ၏။ ၉ ဤ သို့ ဖြင့် သူ တို့ သည် ကုန်း ပေါ် သို့ ရောက် ကြ သော အ ခါ မီး ခဲ ပုံ နှင့် ထို မီး ခဲ ပုံ ပေါ် တင် ထား သော ငါး ကို လည်း ကောင်း၊ မုန့် ကို လည်း ကောင်း တွေ့ ကြ ၏။ ၁၀ ယေ ရှု က “ယ ခု ဖမ်း မိ သော ငါး အ ချို့ ကို ယူ ခဲ့ ကြ လော့” ဟု သူ တို့ အား မိန့် တော် မူ သ ဖြင့်၊ ၁၁ ရှိ မုန် ပေ တ ရု သည် လှေ ပေါ် သို့ တက် ၍ ပိုက် ကွန် ကို ကုန်း ပေါ် သို့ ဆွဲ တင် ရာ ငါး ကြီး တစ် ရာ ငါး ဆယ့် သုံး ကောင် နှင့် ပြည့် လျက် ရှိ ၏။ ထို မျှ လောက် များ သော် လည်း ပိုက် ကွန် သည် မ စုတ် ပြဲ ခဲ့ ပေ။ ၁၂ ယေ ရှု က “လာ ၍ နံ နက် စာ ကို စား ကြ လော့” ဟု သူ တို့ အား မိန့် တော် မူ ၏။ တ ပည့် တော် တို့ သည် သ ခင် ဘု ရား ဖြစ် ကြောင်း သိ ကြ သော ကြောင့် မည် သူ က မျှ “အ ရှင် သည် မည် သူ နည်း” ဟု မ မေး ဝံ့ ကြ။ ၁၃ ယေ ရှု သည် လာ ၍ မုန့် ကို ယူ ပြီး လျှင် သူ တို့ အား ပေး တော် မူ ၏။ ငါး ကို လည်း ထို နည်း တူ ပေး တော် မူ ၏။ ၁၄ ဤ သည် ကား ယေ ရှု သည် သေ သော သူ တို့ ထဲ မှ ထ မြောက် တော် မူ ပြီး နောက် တ ပည့် တော် တို့ အား တ တိ ယ အ ကြိမ် ကိုယ် ထင် ရှား ပြ တော် မူ ခြင်း ဖြစ် ၏။
ဤတွင် ဂျာမန်ဘာသာတရားတစ်ခုဖြစ်သည်။
ဒါက ဂျာမန်လို တရားဒေသနာတစ်ခုပါ။
********
မကြာမီ ဤအကြောင်းအရာနှင့်စပ်လျဉ်းသည့် တရားဒေသနာများကို ဤနေရာတွင် တွေ့ရပါမည်။