မဿဲ ၂၀.၁-၁၆ (Mt 20,1-16): ကောင်း ကင် နိုင် ငံ တော် သည် မိ မိ ၏ စ ပျစ် ခြံ အ တွက် အ လုပ် သ မား များ ကို ငှား ရန် နံ နက် စော စော ထွက် သွား သည့် ခြံ ပိုင် ရှင် နှင့် တူ ၏။ ၂ သူ သည် တစ် နေ့ လျှင် ဒေ နာ ရိ * တစ် ပြား နှုန်း ဖြင့် အ လုပ် သ မား များ နှင့် သ ဘော တူ လျက် သူ တို့ ကို မိ မိ ၏ စ ပျစ် ခြံ သို့ စေ လွှတ် လေ ၏။ ၃ ထို့ နောက် သူ သည် နံ နက် ကိုး နာ ရီ * ခန့် တွင် ထွက် သွား ရာ အ ခြား သော သူ တို့ သည် အ လုပ် မ လုပ် ဘဲ ဈေး အ ရပ် ၌ ရပ် နေ ကြ သည် ကို တွေ့ မြင် လျှင်၊ ၄ ထို သူ တို့ အား ‘သင် တို့ လည်း စ ပျစ် ခြံ သို့ သွား ကြ လော့။ ထိုက် သင့် သည့် လုပ် အား ခ ကို သင် တို့ အား ငါ ပေး မည်’ ဟု ဆို သ ဖြင့် သူ တို့ သည် သွား ကြ ၏။ ၅ တစ် ဖန် မွန်း တည့် * အ ချိန် နှင့် နှင့် မွန်း လွဲ သုံး နာ ရီ * အ ချိန် ခန့် တို့ တွင် လည်း ထွက် ၍ ထို နည်း တူ ပြု လေ ၏။ ၆ ည နေ ငါး နာ ရီ * ခန့် တွင် လည်း ထွက် ၍ အ ခြား သော သူ တို့ ရပ် နေ * ကြ သည် ကို တွေ့ သ ဖြင့် ‘အ ဘယ် ကြောင့် အ လုပ် မ လုပ် ဘဲ ဤ နေ ရာ ၌ တစ် နေ့ လုံး ရပ် နေ ကြ သ နည်း’ဟု မေး လေ ၏။ ၇ ထို သူ တို့ က လည်း ‘မည် သူ မျှ အ ကျွန်ုပ် တို့ ကို မ ငှား သော ကြောင့် ဖြစ် ပါ သည်’ ဟု ဖြေ ကြ လျှင် ခြံ ပိုင် ရှင် က ‘သင် တို့ သည် လည်း စ ပျစ် ခြံ သို့ သွား ကြ လော့’ * ဟု ဆို လေ ၏။ ၈ ည နေ ချမ်း အ ချိန် ရောက် ရောက် သော အ ခါ စ ပျစ် ခြံ ပိုင် ရှင် က သူ ၏ အိမ် မှု ကိစ္စ စီ မံ ကွပ် ကဲ သူ အား ‘အ လုပ် သ မား များ ကို ခေါ် ၍ နောက် ဆုံး လာ သော သူ တို့ က စ ပြီး ပ ထ မ ဦး ဆုံး လာ သော သူ တို့ အ ထိ သူ တို့ ၏ လုပ် အား ခ ကို ပေး လော့’ ဟု ဆို လေ ၏။ ၉ ထို အ ခါ ည နေ ငါး နာ ရီ * ခန့် တွင် ငှား ထား သော သူ တို့ သည် လာ ၍ ဒေ နာ ရိ တစ် ပြား စီ ရ ကြ ၏။ ၁၀ ပ ထ မ ဦး ဆုံး ငှား ထား သော သူ တို့ သည် လည်း လာ ကြ ကာ မိ မိ တို့ ပို ၍ ရ လိမ့် မည် ဟု ထင် ကြ ၏။ သို့ သော် သူ တို့ သည် လည်း ဒေ နာ ရိ တစ် ပြား စီ ရ ကြ ၏။ ၁၁ ထို ငွေ ကို ရ ရှိ ကြ သော အ ခါ သူ တို့ က၊ ၁၂ ‘နောက် ဆုံး လာ သော ဤ သူ တို့ သည် တစ် နာ ရီ မျှ သာ အ လုပ် လုပ် ခဲ့ ကြ သော် လည်း အ ရှင် သည် သူ တို့ ကို တစ် နေ ကုန် နေ ပူ ထဲ တွင် အ ပင် ပန်း ခံ ရ သည့် အ ကျွန်ုပ် တို့ နှင့် တန်း တူ ဖြစ် စေ ပါ သည် တ ကား’ ဟု ခြံ ပိုင် ရှင် အား မ ကျေ မ နပ် ပြော ဆို ကြ ၏။ ၁၃ သို့ သော် ခြံ ပိုင် ရှင် က ထို သူ တို့ အ ထဲ မှ တစ် ယောက် အား ‘အ ဆွေ၊ ငါ သည် သင့် အ ပေါ် မ တ ရား ပြု သည် မ ဟုတ်။ သင် သည် ငါ နှင့် ဒေ နာ ရိ တစ် ပြား နှုန်း ဖြင့် သ ဘော တူ သည် မ ဟုတ် လော။ ၁၄ သင် ၏ လုပ် အား ခ ကို ယူ ၍ သွား လော့။ သင့် ကို ငါ ပေး သ ကဲ့ သို့ နောက် ဆုံး လာ သော ဤ သူ ကို လည်း ငါ ပေး လို ၏။ ၁၅ ငါ ပိုင် ဆိုင် သော ဥစ္စာ ဖြင့် ငါ ပြု လို သည့် အ ရာ ကို ငါ ပြု ပိုင် ခွင့် မ ရှိ သ လော။ သို့ မ ဟုတ် ငါ သည် သ ဘော ကောင်း သော ကြောင့် သင် သည် မ ရှု ဆိတ် ဖြစ် နေ သ လော’ ဟု ဆို လေ ၏။ ၁၆ ထို နည်း တူ နောက် ဆုံး သော သူ တို့ သည် အ ဦး ဆုံး ဖြစ် ကြ ပြီး အ ဦး ဆုံး သော သူ တို့ သည် နောက် ဆုံး ဖြစ် ကြ လိမ့် မည်” * ဟု မိန့် တော် မူ ၏။
ဤတွင် ဂျာမန်ဘာသာတရားတစ်ခုဖြစ်သည်။
*********
မာ ၁၂:၃၈-၄၄ (Mk 12,38-44):
ကိုယ် တော် သည် ဆက် ၍ ဟော ပြော သွန် သင် တော် မူ ရာ ၌ “ကျမ်း ပြု ဆ ရာ တို့ ကို သ တိ ထား ကြ လော့။ သူ တို့ သည် ဝတ် လုံ ကို ဝတ် ၍ သွား လာ ခြင်း ကို လည်း ကောင်း၊ ဈေး အ ရပ် ၌ နှုတ် ဆက် ခံ ရ ခြင်း ကို လည်း ကောင်း၊ ၃၉ ဝတ် ပြု စည်း ဝေး ကျောင်း * များ ၌ အ ထူး ထိုင် ခုံ များ ကို လည်း ကောင်း၊ စား သောက် ပွဲ များ ၌ အ ထူး နေ ရာ များ ကို လည်း ကောင်း နှစ် သက် ကြ ၏။ ၄၀ သူ တို့ သည် မု ဆိုး မ တို့ ၏ အိမ် ကို မ တ ရား သိမ်း ယူ ပြီး ဟန် ပြ ၍ ရှည် လျား စွာ ဆု တောင်း တတ် ကြ ၏။ သူ တို့ သည် ပို ၍ ကြီး လေး သော ပြစ် ဒဏ် စီ ရင် ခြင်း ကို ခံ ရ ကြ လိမ့် မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ၄၁ ထို့ နောက် ကိုယ် တော် သည် * အ လှူ ခံ သေတ္တာ ဘက် သို့ မျက် နှာ မူ လျက် ထိုင် တော် မူ ၍ လူ တို့ သည် ကြေး ဒင်္ဂါး ကို အ လှူ ခံ သေတ္တာ ထဲ သို့ ထည့် နေ ကြ ပုံ ကို ကြည့် ရှု တော် မူ ၏။ ချမ်း သာ သော သူ များ စွာ တို့ သည် အ မြောက် အ မြား ထည့် ကြ ၏။ ၄၂ ထို စဉ် ဆင်း ရဲ သော မု ဆိုး မ တစ် ဦး သည် လာ ၍ ကွတ် ရန် တေး * တစ် ပြား နှင့် ညီ သော လတ္တာ * နှစ် ပြား ကို ထည့် လေ ၏။ ၄၃ ထို အ ခါ ကိုယ် တော် သည် တ ပည့် တော် တို့ ကို ခေါ် ၍ “သင် တို့ အား ငါ အ မှန် ဆို သည် ကား ဤ ဆင်း ရဲ သော မု ဆိုး မ သည် အ လှူ ခံ သေတ္တာ ထဲ သို့ ထည့် သော သူ အား လုံး ထက် ပို ၍ ထည့် လေ ပြီ။ ၄၄ အ ကြောင်း မူ ကား သူ တို့ အား လုံး သည် မိ မိ တို့ ၏ ကြွယ် ဝ ပြည့် စုံ မှု ထဲ မှ ထည့် ကြ ၏။ ဤ မု ဆိုး မ မူ ကား မိ မိ ၏ ဆင်း ရဲ ချို့ တဲ့ မှု ထဲ မှ သူ ၌ ရှိ သ မျှ သော အ ရာ အား လုံး၊ သူ ၏ အ သက် မွေး စ ရာ အား လုံး ကို ထည့် လေ ပြီ” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။
ဤတွင် ဂျာမန်ဘာသာတရားတစ်ခုဖြစ်သည်။
လုကာ ၁၆:၁၉-၃၁ (Lk 16,19-31): တစ် ခါ က ခ ရမ်း ရောင် ဝတ် ရုံ နှင့် ပိတ် ချော ထည် များ ကို ဝတ် ဆင် ကာ နေ့ စဉ် စည်း စိမ် ခံ စား လျက် ပျော် မွေ့ နေ သည့် သူ ဌေး တစ် ဦး ရှိ ၏။ ၂၀ သူ ၏ အိမ် တံ ခါး ဝ ၌ ကား တစ် ကိုယ် လုံး အ နာ စိမ်း ပေါက် နေ သော လာ ဇ ရု အ မည် ရှိ ဆင်း ရဲ သား တစ် ယောက် လဲ လျောင်း နေ ၏။ ၂၁ သူ သည် သူ ဌေး ၏ စား ပွဲ ပေါ် မှ ကျ သော အ စာ များ * ဖြင့် မိ မိ ဝမ်း ကို ဖြည့် ရန် တောင့် တ နေ ၏။ ခွေး များ သည် လည်း သူ ၏ အ နာ စိမ်း များ ကို လာ ၍ လျက် ကြ ၏။
၂၂ ထို့ နောက် ထို ဆင်း ရဲ သား သည် သေ လွန် သွား ရာ ကောင်း ကင် တ မန် တို့ သည် သူ့ ကို အာ ဗြ ဟံ ၏ ရင် ခွင် ထဲ သို့ ခေါ် ဆောင် သွား ကြ ၏။ သူ ဌေး သည် လည်း သေ လွန် သ ဖြင့် သင်္ဂြိုဟ် ခြင်း ကို ခံ ရ ၏။ ၂၃ သူ သည် မ ရ ဏာ နိုင် ငံ တွင် ဝေ ဒ နာ ခံ စား ရ လျက် မျှော် ကြည့် သော အ ခါ အာ ဗြ ဟံ နှင့် သူ ၏ ရင် ခွင် ထဲ ၌ ရှိ သော လာ ဇ ရု တို့ ကို အ ဝေး မှ မြင် ရ လေ ၏။ ၂၄ ထို အ ခါ သူ က ‘အ ဖ အာ ဗြ ဟံ၊ အ ကျွန်ုပ် ကို သ နား ပါ။ အ ကျွန်ုပ် သည် ဤ မီး လျှံ ထဲ တွင် ဝေ ဒ နာ ပြင်း စွာ ခံ စား နေ ရ သော ကြောင့် လာ ဇ ရု သည် သူ ၏ လက် ဖျား ကို ရေ ၌ နှစ် ၍ အ ကျွန်ုပ် ၏ လျှာ ကို အေး စေ ဖို့ ရန် သူ့ ကို စေ လွှတ် ပေး ပါ’ ဟု အော် ဟစ် ပြော ဆို လေ ၏။
၂၅ သို့ သော် အာ ဗြ ဟံ က ‘ငါ့ သား၊ သင် သည် အ သက် ရှင် စဉ် အ ခါ မိ မိ အ တွက် ကောင်း သော အ ရာ များ ကို ရ ရှိ ခဲ့ ၍ လာ ဇ ရု သည် မ ကောင်း သော အ ရာ များ ကို ရ ရှိ ခဲ့ ကြောင်း သ တိ ရ လော့။ ယ ခု မူ ကား သူ သည် ဤ နေ ရာ တွင် နှစ် သိမ့် ခြင်း ကို ခံ စား ရ ၍ သင် သည် ဝေ ဒ နာ ပြင်း စွာ ခံ စား နေ ရ ၏။ ၂၆ ထို မျှ မ က သင် တို့ နှင့် ငါ တို့ ကြား တွင် အ လွန် နက် သော ချောက် ကြီး ရှိ သ ဖြင့် ဤ နေ ရာ မှ သင် တို့ ထံ သို့ လည်း ကောင်း၊ သင် တို့ နေ ရာ မှ ငါ တို့ ထံ သို့ လည်း ကောင်း ကူး လို သော် လည်း မ ကူး နိုင် ကြ’ ဟု ပြန် ပြော လေ ၏။
၂၇ သူ ဌေး က လည်း ‘အ ဖ၊ သို့ ဖြစ် လျှင် လာ ဇ ရု ကို အ ကျွန်ုပ် အ ဖေ ၏ အိမ် သို့ စေ လွှတ် ပေး ပါ ရန် အ ကျွန်ုပ် တောင်း ပန် ပါ ၏။ ၂၈ အ ကြောင်း မူ ကား အ ကျွန်ုပ် ၌ ညီ အစ် ကို ငါး ဦး ရှိ ပါ ၏။ သူ တို့ သည် ဝေ ဒ နာ ခံ ရာ ဤ အ ရပ် သို့ မ ရောက် မည့် အ ကြောင်း သူ တို့ အား သွား ၍ သ တိ ပေး စေ လို ပါ ၏’ ဟု လျှောက် လေ ၏။ ၂၉ သို့ သော် အာ ဗြ ဟံ က ‘သူ တို့ ၌ မော ရှေ နှင့် ပ ရော ဖက် များ ရှိ ကြ ၏။ ထို သူ တို့ ၏ စ ကား ကို သူ တို့ နား ထောင် ကြ ပါ စေ’ ဟု ဆို ၏။
၃၀ သူ ဌေး က လည်း ‘အ ဖ အာ ဗြ ဟံ၊ ထို သို့ မ ဟုတ် ပါ။ သေ သော သူ တို့ ထဲ မှ တစ် စုံ တစ် ယောက် သည် သူ တို့ ထံ သို့ သွား လျှင် သူ တို့ နောင် တ ရ ကြ ပါ လိမ့် မည်’ ဟု ဆို ၏။ ၃၁ သို သော် အာ ဗြ ဟံ က ‘သူ တို့ သည် မော ရှေ နှင့် ပ ရော ဖက် တို့ ၏ စ ကား ကို နား မ ထောင် လျှင် တစ် စုံ တစ် ယောက် သည် သေ သော သူ တို့ ထဲ မှ ထ မြောက် လျှင် လည်း သူ တို့ ယုံ ကြည် ကြ လိမ့် မည် မ ဟုတ်’ ဟု ဆို လေ ၏” ဟူ ၍ မိန့် တော် မူ ၏။
ဤတွင် ဂျာမန်ဘာသာတရားတစ်ခုဖြစ်သည်။
**********
မကြာမီ ဤအကြောင်းအရာနှင့်စပ်လျဉ်းသည့် တရားဒေသနာများကို ဤနေရာတွင် တွေ့ရပါမည်။